Co dalej...

Wczoraj miałam mieć kolejną serię chemii.I znów zostałam odprawiona.Badania wyszły bardzo dobrze ,można by kontynuować leczenie ale...zawsze jakieś "ale" się znajdzie.Otóż muszą najpierw ustalić charakter przypadkowo odkrytego guzka w mózgu.Czy to coś nowego,czy pozostałość po przebytym kiedyś guza mózgu.Niestety ,wszystkie dokumenty choroby straciłam w pożarze,a archiwum już poszło do likwidacji  nie ma z czym porównać,muszą być zrobione wszystkie badania od początku.I tak mam szczęście,że mam tak fantastycznych lekarzy,że nie każą samej mi to załatwiać tylko sami ustalili terminy wszystkich badań i będę je miała zrobione już w czwartek na oddziale.Jak na dzisiejsze warunki to tempo jest iście ekspresowe.Już i tak mnie pocieszają,że to raczej nic groźnego,bo wszystkie pozostałe wynik mam bardzo dobre  istnieje nawet prawdopodobieństwo,że tego cholernego gada już się pozbyłam,bo wyniki innych badań sa niezwykle pocieszające.
To wszystko jakoś mnie to osłabiło,wczoraj po powrocie ze szpitala,przespałam całe popołudnie  tylko wieczorem wstałam coś zjeść przed kolejna porcją leków i poszłam spać,spałam niemal do 11 rano.I dziś też pół dnia przespałam.Może to nie osłabienie a odprężenie?bo jakoś mi się tak lżej zrobiło.Tylko jedna ze znajomych mocno nie zadowolona,że jej nie uplotłam z wikliny tego co chciała, i tak mnie tym wkurzyła ,że jej nic nie zrobię.Bo według niej zamiast histeryzować i łazić po szpitalach ,wzięła bym się za robotę,to wszystkie humory by mi z głowy wywietrzały,bo ona u mnie choroby nie widzi.Ale cóż,są ludzie i ludziska.